Wat is karate ?
Karate
Karate is een vechtkunst / vechtsport / zelfverdedigingvorm met een lange, rijke historie. Het woord Karate is opgebouwd uit de 2 Japanse woorden
'Kara' en 'Te' en betekent letterlijk 'lege hand'; kara = leeg; te = hand.
Lege hand geeft letterlijk aan dat men ongewapend is. Door Karatetraining kunnen diverse ledematen van het lichaam gebruikt worden als wapens. Karate is zowel (ongewapende) zelfverdediging, kunstvorm, sport als filosofie. Omdat iedere persoon een andere persoonlijkheid of insteek heeft, kan de persoonlijke betekenis van het Karate (beoefenen) per persoon verschillen.
Bij karate ligt de nadruk vooral op het gebruik van stoot-, trap- en afweertechnieken (te-waza, geri-waza en uke-waza). In het curriculum van sommige karatestijlen komen ook worpen, klemmen, verwurgingen en worsteltechnieken voor.
Een beoefenaar van het karate wordt een karateka genoemd. Karate is vanaf 2020 een olympische sport.
Karate behoort tot de harde vechtkunsten, maar het bevat meer dan alleen de fysieke toepassing van agressie. Hoewel er wedstrijden worden gehouden, gaat het bij karate niet om het winnen of verliezen, maar om de verbetering van het karakter van de beoefenaar. Karate mag uitsluitend voor zelfverdediging gebruikt worden en zoals een gezegde luidt:
"Karate Ni Sente Nashi", ofwel
"In karate is er geen eerste aanval".
Over de betekenis hiervan bestaat echter geen eenduidigheid: veelal wordt dit gezegde eenvoudig opgevat als een gedragsregel van niet aanvallen, doch op een dieper niveau luidt een uitleg dat een geoefende op een aanval van een tegenstander kan anticiperen. Ander beroemde gezegden luiden:
Een vermeden gevecht is een gewonnen gevecht
en
Zeven keer vallen, acht keer opstaan
Een karatetraining wordt gewoonlijk onderverdeeld in verschillende onderdelen. De vaste onderdelen zijn:
kihon (basistechnieken)
kata (een set technieken die een gevecht tegen denkbeeldige tegenstanders uitbeeldt)
kumite (oefengevecht)
Bij het karate maakt men gebruik van een bandensysteem van verschillende kleuren, om leerlingen van verschillende graad te kunnen onderscheiden. Deze banden worden Obi genoemd.
De lagere kleurbanden noemt men in het karate de kyu-graden.
De zwarte band rekent men tot de dan-graden. Nadat een leerling de zwarte band heeft behaald, kan de graad enkel omhoog gaan via de dan-graad.
Bij sommige karatestijlen zijn er ook nog andere trainingsonderdelen zoals:
kobudo (wapentraining)
makiwara-training (stootpaal- of stootzaktraining)
hojo undo (conditionering en gewichtstraining)
tameshiwara (breektechnieken)
kiko (energetische oefeningen).
